จากกัน นานเท่าไร
ยังจำได้ดี วันที่ฉันเองทำให้เธอเสียใจและมีน้ำตา
อาจเพราะฉัน ยังไม่เข้าใจในความห่วงใยที่เธอให้กัน
กลับทิ้ง ให้มันเป็นสิ่งไร้ค่า
ทุกอย่างจึงต้องสลาย สุดท้ายรักนี้ไม่มีโอกาสต่อไป
ขอให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันไปได้ไหม
ให้เหตุการณ์นี้ได้พลันหายไปเมื่อฉันตื่น
เจ็บปวดเท่าไรยังจำได้ ใจบอกไม่อาจฝืน
อยากลืมตาแล้วตื่น แล้วลืมภาพเหล่านั้นไป
อยากเปลี่ยนวัน ที่ทรมาน
ให้กลับมาเป็นวันที่เคยได้ข้างเคียงกัน ไม่ว่าสุขทุกข์เท่าไร
แต่วันนี้คงทำได้เพียงบอกตัวเองไว้ ความทรงจำจะดีแค่ไหน
มันก็เป็นแค่สิ่งที่อยู่ในใจ
ทุกอย่างจึงต้องสลาย สุดท้ายรักนี้ไม่มี โอกาสต่อไป
ขอให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันไปได้ไหม
ให้เหตุการณ์นี้ได้พลันหายไปเมื่อฉันตื่น
เจ็บปวดเท่าไรยังจำได้ ใจบอกไม่อาจฝืน
อยากลืมตาแล้วตื่น แล้วลืมภาพเหล่านั้น.. ไป
ทุกอย่างจึงต้องสลาย สุดท้ายรักนี้ไม่มี โอกาสต่อไป
ขอให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันไปได้ไหม
ให้เหตุการณ์นี้ได้พลันหายไปเมื่อฉันตื่น
เจ็บปวดเท่าไรยังจำได้ ใจบอกไม่อาจฝืน
อยากลืมตาแล้วตื่น
ขอให้ทุกอย่างเป็นเพียงแค่ฝันไปได้ไหม
ให้เหตุการณ์นี้ได้พลันหายไปเมื่อฉันตื่น
เจ็บปวดเท่าไรยังจำได้ ใจบอกไม่อาจฝืน
อยากลืมตาแล้วตื่น แล้วลืมภาพเหล่านั้นไป
แล้วลืมภาพเหล่านั้นไป
อยากลืมตาแล้วตื่น.. แล้วลืมภาพเหล่านั้นไป..